Witam Was cieplutko w czwartek :-)
Na uczelni już właściwie wszystko pozałatwiane, teraz tylko muszę czekać na decyzje, na które nie mam wpływu. Mam teraz sporo czasu na...
Siedzę sama. Zajmuję sobie czas. Wczoraj wyskoczyłam z moją kochaną Patrycją do Café 22 (uwielbiam to miejsce, uwielbiam oglądać Szczecin z 22. piętra, uwielbiam belgijską czekoladę z bitą śmietaną i uwielbiam kupon rabatowy za zapisanie się na newsletter). Miałam więc przyjemne popołudnie. Takie rzeczy pozwalają nie myśleć, nie wariować. Bo choć lubię być sama ze sobą, nie potrzebuję do szczęścia nieustannego towarzystwa innych ludzi, to jednak ludzie pomagają nie zapyzieć w czterech ścianach.
Wieczorem zrobiłam pierogi. Pierwszy raz sama, samiutka. Nie chodzi o to, że nie robiłam nigdy wcześniej ciasta na pierogi ani farszu. Tylko o to, że byłam sama w domu, robiłam to wszystko dla siebie i nikt nie wycinał ze mną kółek słoikiem. I wiecie co? O ile gotowanie z moim R. i dla mojego R. sprawia mi radość ogromną, o tyle dobrze jest czasem zrobić taką ucztę tylko dla siebie. Bo to, że siedzę sama, nie oznacza, że przestałam lubić pierogi.
Więc zrobiłam. 26. Z kurkami. Farsz najprostszy: odgotowałam kurki, pokroiłam je na kawałeczki; na maśle zeszkliłam posiekaną szalotkę i dorzuciłam kurki, dusiłam je przez około 10 minut, po czym doprawiłam solą, pieprzem, szczyptą suszonego tymianku i rozmarynu.
Dziś zjadłam podsmażone. Z bułką tartą. Najlepsze!
I kawa. Kawę większość z nas pija rano, żeby jakoś wstać na nogi i przeżyć dzień. Może być zwykła, czarna. Może być z mlekiem wlanym prosto z butelki czy kartonu. A może być jak z kawiarni. Którą wybierasz?
Upiększajcie swoje życie, kolorujcie je. Bo warto. Zmuście się do tej jednej dodatkowej chwili na podgrzanie i spienienie mleka. Gwarantuję, że dzień zaczniecie dużo lepiej i z większą energią!
